Nabywanie ziemi przez obcokrajowców regulują trzy ustawy. Ustawa nr 15 z 1963 r. zakazuje obcokrajowcom (zarówno osobom fizycznym, jak i prawnym) zakupu ziemi rolnej. Ustawa nr 143 z 1981 r. z późniejszymi zmianami zezwala na posiadanie ziemi pustynnej przez spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do 10 tys. feddanów (ok. 80 ha), a przez spółki akcyjne do 50 tys. feddanów (1 feddan to 0,42 ha), jeśli udział obcego podmiotu w spółce nie przekracza 49 proc.
W przypadku likwidacji spółki, ziemia musi pozostać we władaniu strony egipskiej. Wyjątkiem są firmy powstałe na mocy regulacji prawnych dotyczących ułatwień inwestycyjnych – żeby kupić ziemię, nie muszą posiadać udziału egipskiego.
Według ustawy nr 230 z 1996 r. obcokrajowiec będący osobą fizyczną lub prawną o kapitale należącym w ponad 50 proc. do podmiotu spoza Egiptu, może posiadać dwie prywatne rezydencje w Egipcie, jednak nie może kupić ziemi rolnej. Każda z dwóch rezydencji nie może przekraczać 400 m kw.